Nie można przecenić pozytywów, jakie daje zbilansowana, odpowiednio dopasowana dieta przy Hashimoto. Jadłospis stworzony z myślą o osobach zmagających się z tą chorobą może wyglądać inaczej w zależności od indywidualnych potrzeb, możliwości i preferencji, ale dobrze jest mieć pogląd na to, od czego zacząć, by odżywiać się zdrowo i wspomagać łagodzenie objawów choroby. serologic H pylori test result (ie, a breath-, stool-, or gastroscopy-based test), at least 4 weeks after 1 or more completed course(s) of a current guideline-recommended first-line H pylori eradication therapy, and off of any medi-cations, such as proton-pump inhibitors (PPIs), that might impact the test sensitivity.4 Refractory H pylori Helicobacter pylori leczenie naturalne forum tekst; Helicobacter pylori leczenie naturalne forum.doctissimo.fr; Bakteria Helicobacter pylori jest jednym z najczęściej występujących patogenów. Statystyki mówią, że w krajach rozwijających się zakażonych tą bakterią jest około 70% ludzi a w krajach rozwiniętych około 30%. Na podstawie swojego doświadczenia i wykształcenia Ewa Filipiak oferuje usługi takie jak: konsultacja dietetyczna, konsultacja dietetyczna w schorzeniach jelit + jadłospis 7-dniowy, konsultacja dietetyczna + jadłospis 7-dniowy, dieta dla sportowców, dieta dla kobiet w ciąży, konsultacja online, Pakiet SIBO. Oszczędź czas i umów Mgr Adrian Kowalewski Dietetyk , Toruń. 72 poziom zaufania. Przede wszystkim dieta po operacji jelita grubego powinna być lekkostrawna, o ograniczonej podaży błonnika, szczególnie jego nierozpuszczalnych frakcji, o niższej podaży tłuszczów. Eliminujemy z diety produkty wysokoprzetworzone, wędzone, konserwowane. Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. W artykule omawiamy ważny temat jakim jest dieta przy refluksie i Helicobacter pylori. Zobacz jak wygląda refluks i Helicobacter pylori z punktu widzenia dietetyka. Choroby przewodu pokarmowego wymagają modyfikacji diety. Potocznie przyjęta „zdrowa” dieta często nie spełnia takich wymagań. Racjonalnie zbilansowana racja pokarmowa obfitująca w surowe warzywa i owoce, chleb razowy, nasiona roślin strączkowych oraz pestki i ziarna może pogorszyć przebieg chorób przewodu pokarmowego. W takiej sytuacji konieczne jest uwzględnienie lekkostrawnego wymiaru diety. Przyczyną zgłaszania się do gabinetu dietetyka pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego są dokuczliwe objawy. Często występują bóle brzucha, uczucie kuli w gardle, czasami zaburzenia połykania (dysfagia) i ogólne złe samopoczucie. Celem postępowania w takiej sytuacji powinno być złagodzenie dolegliwości i wspomaganie leczenia zmian organicznych. Należy pamiętać, że choroby przewodu pokarmowego mogą współistnieć z innymi schorzeniami, np. z otyłością czy zaburzeniami metabolicznymi (hipercholesterolemia, hiperurykemia, zaburzenia gospodarki węglowodanowej). Rozpatrując dietoterapię, należy uwzględnić wszystkie elementy stanu klinicznego i dobrać jak najbardziej optymalny plan żywieniowy dla pacjenta. POLECAMY Warto pamiętać, że niewinny napar z mięty pieprzowej może być przyczyną nieprzyjemnej zgagi. Jeśli pacjent ma ochotę na napar, zdecydowanie lepszą opcją będzie rumianek, pokrzywa czy koper włoski. Postępowanie żywieniowe w refluksie żołądkowo-przełykowym oraz infekcji H. pylori powinno uwzględniać pokarmy lekkostrawne i takie, które nie stymulują wydzielania soku żołądkowego. W refluksie żołądkowo-przełykowym dochodzi do zarzucania kwaśnej treści pokarmowej do proksymalnych odcinków przewodu pokarmowego, zatem przeciwwskazane są pokarmy, które taki proces jeszcze intensyfikują. Dieta przy refluksie i Helicobacter pylori powinna być starannie dobrana. W tabeli 1 przedstawiono pokarmy nasilające refluks żołądkowo-przełykowy, a więc te, które należy ograniczyć. Warto pamiętać, że niewinny napar z mięty pieprzowej może być przyczyną nieprzyjemnej zgagi. Jeśli pacjent ma ochotę na napar, zdecydowanie lepszą opcją będzie rumianek, pokrzywa czy koper włoski. Przyczyną dolegliwości może być również chleb żytni razowy na zakwasie, który ogólnie rozpatrywany jest jako wartościowy produkt, ale w tym przypadku pacjent po jego konsumpcji może zgłaszać uczucie ciężkości, wrażenie kuli w gardle czy też bóle brzucha. W takiej sytuacji można polecić pieczywo orkiszowe lub typu graham. Należy mieć na uwadze, że reakcja na pokarmy jest kwestią indywidualną, tak więc dobór pokarmów powinien bazować na wywiadzie żywieniowym konkretnego pacjenta. Pomimo wielu eliminacji warto zadbać, aby dieta realizowała zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki odżywcze, w tym potas (często deficytowy w dietach lekkostrawnych z uwagi na ograniczenie podaży surowych warzyw i owoców), tiaminę (powszechnie występuje w pełnoziarnistych produktach zbożowych, których konsumpcję ogranicza się w diecie lekkostrawnej) czy magnez (występuje w ziarnach, orzechach i pestkach – spożycie należy kontrolować, gdyż zawierają znaczne ilości włókna pokarmowego). Tabela 1. Pokarmy nasilające objawy refluksu żołądkowo-przełykowego oraz mechanizm ich działania Mechanizmy GERD (gastro-esophageal reflux disease; refluks żołądkowo-przełykowy) Produkty/potrawy obniżenie napięcia w LES (dolny zwieracz przełyku) nasilenie TLESRs (spontaniczne relaksacje dolnego zwieracza przełyku) pobudzenie receptorów czuciowych w przełyku opóźnienie opróżniania żołądkowego nasilenie wydzielania soku żołądkowego czekolada, kawa, mocna herbata, napar z mięty pieprzowej, alkohol tłuszcz, cebula, szalotki, por, czosnek owoce cytrusowe, soki z owoców cytrusowych, sok pomidorowy, pomidory, ostre przyprawy czekolada, tłuszcz kawa, alkohol Produkty przedstawione w tabeli są często pokarmami o wysokiej wartości odżywczej (czosnek, cebula, kakao), które niejednokrotnie wykazują korzystne działanie bioaktywne. Dlatego też uwzględniając jadłospis pacjenta z chorobą przewodu pokarmowego, w początkowej fazie należy starać się je wykluczać/ograniczać, ale w miarę czasu trwania restrykcji stopniowo rozszerzać dietę, pojedynczo wprowadzając nowe produkty, początkowo w małych ilościach, i jedocześnie obserwując reakcje pacjenta. Należy pamiętać, że metody obróbki termicznej również wpływają na strawność danego produktu. Przykładowo sparzona czerwona cebula będzie lepiej tolerowana niż żółta, spożyta w stanie surowym. Podobnie wygląda sytuacja z innymi warzywami czy owocami – poddanie ich procesowi gotowania w wodzie czy na parze powoduje, że stają się łatwiej strawne. Jabłko surowe częściej przysporzy pacjentowi dolegliwości niż ten sam owoc ugotowany w wodzie czy na parze. Opis przypadku Kobieta, w wieku 63 lat, zgłosiła się na wizytę z powodu dokuczliwego refluksu żołądkowo-przełykowego. Zgłaszała uczucie „zatykania” i wrażenie kuli w gardle, dodatkowo relacjonowała nieprzyjemne objawy cofania treści pokarmowej do gardła. Pacjentka miesiąc wcześniej pomyślnie przeszła proces eradykacji H. pylori (usuwania bakterii z organizmu). Dodatkowymi schorzeniami, które należy wziąć pod uwagę, jest otyłość i nieprawidłowa glikemia na czczo. Kobieta cztery lata temu została poddana zabiegowi cholecystektomii (usunięcie pęcherzyka żółciowego). Metody obróbki termicznej wpływają na strawność danego produktu. Przykładowo sparzona czerwona cebula będzie lepiej tolerowana niż żółta cebula spożyta w stanie surowym. Warto pamiętać, że podstawowym zaleceniem dla pacjentów z refluksem żołądkowo-przełykowym i współistniejącą otyłością jest redukcja masy ciała, która niejednokrotnie pozwala nawet na odstąpienie od leczenia farmakologicznego. Otyłość, w szczególności typu brzusznego, powoduje zwiększenie ciśnienia w jamie brzusznej, a to z kolei zmniejsza ciśnienie panujące w dolnym zwieraczu przełyku, nasilając tym samym epizody cofania się kwaśnej treści pokarmowej. Leczenie refluksu patologicznego jest niezwykle istotne, ponieważ zapobiega rozwojowi powikłań, takich jak owrzodzenia przełyku, perforacja, a nawet zmiana przednowotworowa (przełyk Barretta). Okazuje się, że dieta bogata w cukier i słodziki wpływa znacząco na rozwój przełyku Barretta, tak więc w postępowaniu terapeutycznym wskazane jest ograniczenie podaży tych składników. W omawianym przypadku należy podjąć działanie holistyczne, które polega na stopniowej redukcji masy ciała, ale jednocześnie złagodzeniu dolegliwości żołądkowo-przełykowych. I. Studium pacjenta Płeć: kobieta Wiek: 63 lata Analiza składu ciała: Masa ciała: 94,75 kg Tkanka tłuszczowa: 47,7 % (optimum: 15–25%; górna granica: 32%) Wzrost: 160 cm BMI: 37,01 kg/m² (norma: 18,5–24,9 kg/m²) Zawartość wody: 37,4% (norma: 45–60%) Masa mięśni: 47,1 kg Podstawowa przemiana materii: 1543 kcal Wiek metaboliczny: 78 lat Typ budowy: (3) wysoka zawartość masy mięśniowej oraz tkanki tłuszczowej Tkanka tłuszczowa trzewna: 14 (norma: 1–12) Aktywność fizyczna: niska (PAL 1,4) II. Założenia diety: Wartość energetyczna: 1543 kcal × 1,4 = 2160,2 kcal (deficyt kaloryczny: 700 kcal) = 1460,2 kcal ~ 1500 kcal Zawartość tłuszczu: 25–30% Zawartość białka: 20–25% Zawartość węglowodanów: 45–50% III. Plan żywieniowy Przerwy między posiłkami powinny wynosić maksymalnie 2–3 godziny; ostatni posiłek najpóźniej 2–3 godziny przed pójściem spać. Bez ograniczeń ulubione zioła i przyprawy (z wyjątkiem ostrych: chili, musztarda, ketchup, pieprz czarny, curry). Pieczywo zalecane: chleb graham lub orkiszowy ZALECANA SUPLEMENTACJA DIETY: WITAMINA D3 4000 IU/d PRZYKŁADOWY JADŁOSPIS I Pierwsze śniadanie: owsianka ze startym na tarce jabłkiem i cynamonem Płatki ugotować na mleku niskolaktozowym, dodać obrane i starte na tarce jabłko i cynamon. Płatki owsiane/jaglane 40 g – 4 łyżki Mleko niskolaktozowe 200 g – 1 szklanka Jabłko 200 g – 1 sztuka Cynamon Drugie śniadanie: serek wiejski z pokrojoną natką pietruszki i oliwkami Serek wiejski 150 g – 1 opakowanie Natka pietruszki 30 g – 3 łyżki posiekanej Oliwki 50 g – ok. 20 sztuk Obiad: kaszotto z kurczakiem i marchewką Na oliwie podsmażyć pokrojoną pierś kurczaka, doprawić tymiankiem i pieprzem ziołowym, podsmażyć. Dodać kaszę, co chwilę mieszając (smażyć ok. 3 min). Dodać pokrojoną marchewkę, doprawić solą i smażyć ok. 2 min. Zalać gorącym bulionem (gotować ok. 10 min). Posypać posiekaną natką pietruszki. Oliwa z oliwek rafinowana 12 g – 1 łyżka Pierś kurczaka 150 g – 3/4 piersi Suszony tymianek 1/4 łyżeczki Kasza jęczmienna 50 g – 1/2 woreczka Marchew 200 g – 2 sztuki Bulion warzywny bio 125 ml – 1/2 szklanki Natka pietruszki, można doprawić słodką papryką Pr... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się Zakażenie bakterią Helicobacter pylori dotyka wielu osób na całym świecie. U większości z nich przebiega ono bezobjawowo w postaci łagodnego zapalenia błony śluzowej żołądka bez zaburzeń wydzielania kwasu solnego. Niestety w pewnych przypadkach niesie ze sobą szereg nieprzyjemnych dolegliwości, takich jak uczucie ciężkości po posiłku, ból brzucha czy zgaga. Dieta w zakażeniu Helicobacter pylori – na czym polega? Dieta w przebiegu zakażenia Helicobacter pylori nie powinna odbiegać znacząco od prawidłowej diety opartej na zasadach zdrowego żywienia. Jedyną różnicą przy zaostrzeniu objawów jest modyfikacja diety podstawowej w kierunku łatwostrawnej. Oznacza to okresową eliminację z jadłospisu produktów i dań ciężkostrawnych, ostro przyprawionych i wzdymających, a także zwracanie uwagi na temperaturę i sposób podania posiłków. Często lepiej sprawdza się podanie kilku mniejszych posiłków w umiarkowanej temperaturze. Spośród sposobów obróbki termicznej warto wybierać gotowanie w wodzie i na parze oraz duszenie bez wcześniejszego obsmażania. W niektórych przypadkach, aby ograniczyć nadmierne żucie, zaleca się spożywanie posiłków w formie papkowatej. Należy na co dzień ograniczyć także duże ilości błonnika pokarmowego (produktów pełnoziarnistych, surowych warzyw i owoców), gdyż może on podrażniać układ pokarmowy. Przeczytaj również:Helicobacter pylori – jak można się zarazić, objawy zakażenia, jak leczyć?Żywienie przy zakażeniu Helicobacter pyloriTest ureazowy na Helicobacter pylori Zakażenie Helicobacter pylori – produkty i dania przeciwwskazane w diecie Wśród produktów mogących nasilać dolegliwości wyróżniamy: świeże pieczywo i pieczywo pełnoziarniste, tłuste wędliny i tłuste sery, tłuste mięsa (wieprzowina, baranina, dziczyzna), tłuste ryby (węgorz, łosoś, tołpyga, halibut, szproty), jaja na twardo, grube kasze, warzywa kapustne, rośliny strączkowe, cebulę, por, czosnek, ogórki, rzodkiewki, paprykę, szczaw, kukurydzę, grzyby, wiśnie, czereśnie, gruszki, śliwki i owoce suszone. Z napojów należy uważać na: kawę naturalną, kakao, alkohol, mocną herbatę, napoje gazowane. Należy ograniczyć również spożycie soli, w tym marynowanej i konserwowanej żywności, która bezpośrednio może nasilać uszkodzenia błony śluzowej żołądka. Spośród dań warto ograniczyć te ciężkostrawne, takie jak tłuste i zawiesiste buliony na kościach i grzybach, z dodatkiem zasmażki, zaprawiane kwaśną śmietaną, a także zupy w proszku. Rzadziej sięgajmy również po wszelkie produkty smażone, pieczone i wędzone. Unikajmy spożywania sałatek z majonezem, musztardą, chrzanem, a także ciężkostrawnych deserów. Zakażenie Helicobacter pylori – produkty i dania wskazane w diecie Aby wspomóc leczenie zakażenia Helicobacter pylori, należy pamiętać o wypijaniu odpowiedniej ilości płynów, a także właściwej podaży kalorii w ciągu dnia. Spośród tłuszczy można używać masła, oliwy, oleju – najlepiej dodawać je na zimno do gotowej potrawy. Nie zapominajmy o źródłach pełnowartościowego białka, takich jak chude mięso, mleko i produkty mleczne oraz chude ryby i jaja przygotowane na miękko. Z produktów zbożowych warto wybierać te z oczyszczonej mąki oraz drobne kasze. Spośród warzyw sięgajmy po marchew, dynię, kabaczki, buraki, szpinak, szparagi, kalafior, brokuły, fasolkę szparagową, groszek zielony, seler, sałatę zieloną oraz pomidory bez skórki. Z owoców na co dzień warto sięgać po banany i owoce jagodowe w formie przetartej. Podczas zaostrzenia choroby sprawdzą się owoce, np. jabłka w postaci gotowanych i przetartych musów. Soki owocowe można podawać rozcieńczone naukowe sugerują, że niektóre produkty mogą działać bakteriostatycznie na Helicobacter pylori. Wśród takich produktów wymienia się mleko, kefir, kiełki brokuła, sok z kiszonej kapusty, oleje takie jak, np. oliwa z oliwek lub olej rybi (tran), a także owoce jagodowe, takie jak borówki, maliny, truskawki, jeżyny oraz miody, miody dębowe i manuka. Jakich przypraw można używać przy zakażeniu Helicobacter pylori? Dieta w zapaleniu żołądka w związku z Helicobacter pylori wydaje się być bez smaku i bez przypraw. Czy tak musi być? Niekoniecznie. Wśród przypraw polecanych na diecie łatwostrawnej wymieniamy: wanilię, cynamon, sok z cytryny, natkę pietruszki, koper. Do przyprawiania słodkich potraw można używać cynamonu oraz laski wanilii. Sok z cytryny może być stosowany do przygotowania ryb, ale świetnie też sprawdzi się w daniach z drobiem i w lekkich mlecznych deserach. Zieleninę można wykorzystać do przygotowania np. sosu koperkowego lub pietruszkowego, a także obficie stosować do kanapek, sałatek zup i dań głównych. W późniejszych etapach można urozmaicać dietę o nowe przyprawy, np. imbir, kurkumę, słodką paprykę, kardamon, bazylię, oregano, majeranek itd., jednocześnie sprawdzając tolerancję organizmu. Podsumowując, leczenie żywieniowe w Helicobacter pylori powinno przede wszystkim opierać się na diecie łatwostrawnej. Przy nasilonych objawach należy ograniczać do minimum produkty nasilające dolegliwości. Przy łagodnych objawach można pozwolić sobie na stopniowe rozszerzanie diety o kolejne produkty i potrawy, monitorując przy tym swoje zdrowie. Helicobacter pylori to gram-ujemna bakteria, której rezerwuarem jest człowiek. Szacuje się, że ponad 50% światowej populacji jest zakażona H. pylori. W Polsce natomiast, według danych z 2014 roku, zakażenie dotyczy aż 84% dorosłych oraz 32% dzieci. Powoduje to, iż Polska należy do Państw UE o najwyższej częstości występowania zakażenia tą bakterią. Większość zakażeń następuje w dzieciństwie (najczęściej w obrębie rodziny). W ludzkim organizmie Helicobacter pylori bytuje pod warstwą śluzu, który pokrywa komórki nabłonkowe w przedodźwiernikowej części żołądka. H. Pylori musiał wykształcić wiele cech, które pozwalają mu na przetrwanie w mało sprzyjających warunkach panujących w ludzkim żołądku. Bakterie te wytwarzają enzym ureazę, który rozkłada mocznik do dwutlenku węgla i amoniaku. Prowadzi to do neutralizacji obecnego w soku żołądkowym kwasu solnego, co wiąże się z podwyższeniem pH w otoczeniu bakterii. W związku z tym, bakteria ta może przetrwać i bytować w kwaśnym środowisku żołądka. Szacuje się, że u znacznego odsetka zakażonych osób, nie stwierdza się określonych objawów czy chorób będących następstwem zakażenia H. Pylori. Jednakże u około 20% zakażonych rozwijają się określone jednostki chorobowe mające związek z tą bakterią. Do najczęściej występujących chorób wywołanych przez H. pylori należą: wrzody żołądka lub dwunastnicy oraz zapalenie żołądka. Rzadziej występującymi jednostkami chorobowymi są: chłoniak typu MALT, gruczolakorak żołądka. Niestety, zakażenie H. Pylori jest najsilniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju raka żołądka. Szacuje się, że 75% nowotworów żołądka może być związanych z zakażeniem tym drobnoustrojem. Pośrednio, H. Pylori przyczynia się również do niedokrwistości z niedoboru żelaza lub witaminy B12. Na chwilę obecną nie istnieją sztywne wytyczne dotyczące diety w zakażeniu Helicobacter pylori. Istotne jest przestrzeganie ogólnych zasad zdrowego żywienia. W przypadku występowania nasilonych objawów dyspeptycznych warto rozważyć stosowanie diety lekkostrawnej wraz z ograniczeniem produktów, które nasilają nieprzyjemne dolegliwości. Oprócz tego kładziony jest nacisk na znaczenie produktów o właściwościach bakteriobójczych oraz będących elementem prewencyjnym chorób związanych z tym zakażeniem, łącznie z ograniczeniem nawyków, które mogą przyśpieszać chorobotwórcze procesy (np. nadmiar soli w diecie- wpływ na rozwój nowotworów w obrębie układu pokarmowego). Ograniczenie soli w diecie Rak żołądka, którego rozwój związany jest z zakażeniem H. pylori, stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonu związanych z nowotworem na świecie. Metaanaliza badań, mających na celu określenie związku między dietą bogatą w sól, a ryzykiem rozwoju raka żołądka potwierdziła tę zależność. Spożycie soli jest bezpośrednio związane z ryzykiem rozwoju raka żołądka. Badania użyte w metaanalizie, przeprowadzane były w różnych krajach, wśród populacji o różnym pochodzeniu etnicznym. Związek ten jest wieloaspektowy, obejmuje fakt, iż sól zaburza integralność i lepkość błony śluzowej żołądka, co sprzyja kolonizacji H. Pylori. Oba te czynniki przyczyniają się do wzrostu stanu zapalnego, a następnie proliferacji komórek żołądka i endogennych mutacji. Istotne jest niedosalanie potraw oraz unikanie żywności przetworzonej i słonych przekąsek będących źródłem dużych ilości soli. Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe Ważnym składnikiem diety przy zakażeniu H. Pylori wydają się być niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT). W badaniach in vitro zaobserwowano hamujący wpływ wysokiego stężenia w podłożu NNKT na rozwój Helicobacter pylori. Czynnik ten może przyczyniać się do zakłóceń w integralności błony komórkowej tej bakterii i prowadzić do lizy komórki. Przy niższych stężeniach nienasyconych kwasów tłuszczowych zaobserwowano upośledzenie zdolności tej bakterii do poruszania się. Do ważnych źródeł NNKT należą ryby, a także oleje roślinne (np. olej lniany czy oliwa z oliwek). © Katarzyna Białasiewicz / 123RF Witamina C i inne antyoksydanty Przy zakażeniu bakterią Helicobacter pylori dochodzi do uszkodzenia komórek budujących błonę śluzową przewodu pokarmowego. Wiąże się to z uwolnieniem wolnych rodników, które dodatkowo przyczyniają się do niszczenia bariery ochronnej żołądka. W tym przypadku ważna jest odpowiednia podaż antyoksydantów, które wpływają na zmniejszenie liczby wolnych rodników tlenowych. Przykładem jest kwas askorbinowy, czyli witamina C. Wykazano, iż dieta bogata w źródła tej witaminy wpływa hamująco na wzrost H. Pylori oraz na aktywność ureazy, czyli enzymu, który wytwarzany jest przez tę bakterię. Ureaza uważana jest za bardzo ważny czynnik odpowiedzialny za patogenność H. Pylori. Do bogatych źródeł witaminy C należą: czarna porzeczka, natka pietruszki, dzika róża, owoce cytrusowe. Wyniki badań przeprowadzonych z użyciem modelu zwierzęcego wskazują na ważną rolę witaminy E w zapobieganiu uszkodzeniom błony śluzowej żołądka. Wiąże się to z właściwościami antyoksydacyjnymi tej witaminy, co wpływa na ograniczenie stresu oksydacyjnego. Do źródeł tej witaminy zaliczane są oleje roślinne, szpinak, pomidory, czerwona papryka. Kolejnym czynnikiem, który może chronić błonę śluzową żołądka przed szkodliwym działaniem wolnych rodników jest β-karoten. Jego korzystne działanie opiera się na pobudzaniu produkcji ochronnego śluzu, przez co zwiększeniu ulega odporność błony śluzowej na uszkodzenia. Mechanizm ten jest istotny w profilaktyce choroby wrzodowej, do rozwoju której przyczynia się zakażenie H. Pylori. Źródłami w pożywieniu β-karotenu są różnego rodzaju warzywa i owoce np. czerwona papryka, dynia, marchew, szpinak, jarmuż, morele. Warzywa kapustne Warzywa kapustne, do których zaliczane są kapusta, brukselka, brokuł, kalafior zawierają wiele wartościowych, aktywnych biologicznie substancji. Stanowią źródło glukozynolanów, z których po enzymatycznej hydrolizie powstają izotiocyjaniany, wykazujące działanie bakteriostatyczne. Istotnym czynnikiem jest należący do izotiocyjanianów sulforafan, którego największe ilości znaleźć można w brokułach i kiełkach brokułów. Wykazuje działanie bakteriobójcze dla pozakomórkowych i wewnątrzkomórkowych form H. Pylori, jednakże dokładne mechanizmy nie są jeszcze poznane. Zielona herbata i rooibos Zielona herbata zawiera związki aktywne o nazwie katechiny. Wykazują one silne działanie antyoksydacyjne oraz przeciwbakteryjne względem Helicobater pylori. Przypuszczalnym mechanizmem, poprzez który zielona herbata wspomaga leczenie zakażenia, jest hamowanie aktywności ureazy. Oprócz tego wymienia się mechanizm oparty o działanie jednego z polifenoli (EGCG), który wpływa na blokowanie aktywacji receptora TLR4. Jego aktywacja prowadzi do produkcji cytokin prozapalnych. Wartym uwagi produktem jest również rooibos określany jako herbata długowieczności. Roślina ta zawiera wiele substancji wykazujących działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne oraz przeciwnowotworowe. Nie zawiera kofeiny, która może wpływać na powstawanie zapaleń błony śluzowej żołądka. Kurkuma Kurkuma to szeroko stosowana przyprawa zawierająca związek o nazwie kurkumina. Związek ten wykazuje wielokierunkowy, dobroczynny wpływ na ludzki organizm. Do korzystnych działań kurkuminy zaliczane są neutralizacja wolnych rodników, działanie bakteriobójcze oraz bakteriostatyczne. W badaniach z udziałem modelu zwierzęcego wykazano, że kurkumina wpływała na poprawę stanu komórek żołądka oraz eradykację Helicobacter pylori. Związek ten wpływa również na zmniejszenie dolegliwości dyspeptycznych i wykazuje działanie przeciwangiogenne, antyproliferacyjnie i proapoptotyczne, co jest szczególnie istotne w prewencji rozwoju raka żołądka. Imbir Imbir może być stosowany przy wspomaganiu leczenia dolegliwości żołądkowo-jelitowych, w tym wrzodów żołądka i dwunastnicy. Istotne jest jego działanie przeciwzapalne, antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe. W przeprowadzonych badaniach in vitro zaobserwowano hamujący wpływ ekstraktów z imbiru na wzrost szczepów H. pylori opornych na antybiotyki. Zaobserwowano również, że jednoczesne zastosowanie antybiotyku (klarytromycyny) oraz ekstraktu z imbiru wzmacnia działanie hamujące rozwój tej bakterii. Czosnek Z antybakteryjnymi właściwościami czosnku związany jest obecny w nim związek- allicyna. Jej obecność ma istotne znaczenie przy hamowaniu wzrostu Helicobacter pylori w badaniach in vitro. Przeprowadzono badania, w których oceniano wpływ spożywania czosnku na aktywność ureazy w żołądku. Okazało się, że średnia ureazowego testu oddechowego znacznie różniła się przed i po rozpoczęciu regularnego spożywania ząbków czosnku. Średnia była znacznie niższa w przypadku regularnego spożywania czosnku. Czarnuszka siewna Nasiona czarnuszki siewnej, inaczej czarnego kminku są powszechnie stosowane. Zawierają one wiele aktywnych składników wykazujących działanie przeciwbakteryjne, antyoksydacyjne, antygrzybicze, stymulujące układ immunologiczny, przeciwnowotworowe. Zaobserwowano iż wyciąg z czarnuszki może stanowić inhibitor ureazy. Potrzebne są jednak dalsze badania mające na celu ocenę skuteczności czarnuszki w zwalczaniu zakażenia H. pylori. © tussik123 / 123RF Lukrecja Lukrecja jest rośliną, której przypisuje się działanie ochronne na błonę śluzową żołądka oraz właściwości przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, ze względu na zawartość szeregu związków o korzystnym wpływie na układ pokarmowy. Należą do nich flawonoidy. W badaniach z użyciem ekstraktu lukrecji bogatego we flawonoidy została potwierdzona jej skuteczność we wspomaganiu eradykacji Helicobacter pylori. Bakterie probiotyczne Według przeprowadzonych badań in vitro bakterie probiotyczne mogą wykazywać korzystne działanie w zapobieganiu zakażenia Helicobacter pylori. Regularne spożywanie produktów zawierających bakterie probiotyczne może przyczyniać się do zmniejszenia ryzyka zakażenia oraz wpływać na eradykację tej bakterii. Wiele szczepów probiotycznych hamuje wzrost H. Pylori oraz adhezję do komórek nabłonka żołądkowego. Probiotyki mogą również przeciwdziałać niektórym działaniom niepożądanym związanym ze stosowaniem antybiotyków podczas leczenia eradykacyjnego. Laktoferyna Laktoferyna to wielofunkcyjne białko obecne w wydzielinach i płynach ustrojowych takich jak mleko, łzy czy ślina. Głównym źródłem pokarmowym laktoferyny w diecie człowieka jest mleko. Podczas wielu badań zostały potwierdzone jej właściwości antybakteryjne. Białko to posiada wysokie powinowactwo do żelaza, kontroluje stężenie jonów Fe+3, a także wychwytuje ważne dla bakterii wolne żelazo, przez co utrudnia ich rozwój. Potwierdzono również, że obecność lakoferyny utrudnia bakteriom adhezję na powierzchni komórek gospodarza, co utrudnia tworzenie biofilmu. Dokładny mechanizm nie jest jednak poznany. Laktoferyna wykazuje działanie antybakteryjne zarówno w przypadku bakterii gram-dodatnich, jak i gram-ujemnych. Obecność laktoferyny wiąże się z ułatwionym kontaktem lizozymu (czyli białka należącego do systemu stanowiącego ochronę przeciwbakteryjną organizmu) z błoną bakterii. Bakterie gram-ujemne, do których zalicza się również H. Pylori, posiadają zewnętrzną błonę, która zbudowana jest z lipopolisacharydów. Chroni ona bakterię przed bakteriobójczym lizozymem. W jednym z badań wykazano iż laktoferyna wpływa na uwalnianie lipopolisacharydów z błony bakterii, przez co sprawia, że stają się one bardziej podatne na lizozym lub hydrofobowe antybiotyki. Podsumowanie Opisane powyżej produkty i substancje wydają się być obiecującymi elementami wspomagającymi leczenie. Aby wykorzystywać w praktyce klinicznej pozyskane wskazówki istnieje dalsza potrzeba prowadzenia nowych badań. Mimo iż protekcyjny wpływ substancji zawartych w pożywieniu jest nadal mało poznany i niestety rzadko wykorzystywany w leczeniu wspomagającym pacjentów zakażonych H. pylori, warto wprowadzić powyższe produkty do swojego jadłospisu wraz ze stosowaniem ogólnych zasad zdrowego żywienia. Bibliografia Andrych K. : Czy każdy chory z zakażeniem Helicobacter pylori powinien być leczony? Aktualne stanowisko. Gastroenterologia Kliniczna 2018, 10 (1), W., Celińska-Cedro D., Dzieniszewski J.: Wytyczne Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii dotyczące diagnostyki i leczenia zakażenia Helicobacter pylori. Gastroenterologia Praktyczna, 2/ J (red): Nauki Przyrodnicze i Medyczne: Najnowsze doniesienia dotyczące nauk medycznych i biotechnologicznych. Lublin 2018, s. C, Axon A. Epidemiology of Helicobacter pylori infection. Helicobacter. 2017;22(Suppl. 1): K, Gaddy J.: Nutrition and Helicobacter pylori: Host Diet and Nutritional Immunity Influence Bacterial Virulence and Disease Outcome. Gastroenterology Research and Practice F, Lehours P, Vale FF, The history of Helicobacter pylori – From phylogeography to paleomicrobiology, Clinical Microbiology and Infection (2016).Monno R., De Laurentiis V., Trerotoli P i wsp.: Helicobacter pylori infection: association with dietary habits and socioeconomic conditions. Clinics and Research in Hepatology and Gastroenterology (2019) 43, 603— G., Czajka M.: Znaczenie diety w profilaktyce i leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Medycyna Rodzinna 1/ A., Lopes T., Oleastro M.: Curcumin Inhibits Gastric Inflammation Induced by Helicobacter Pylori Infection in a Mouse Model. Nutrients 2015, 7, J.:Antykancerogenne składniki warzyw kapustnych i ich znaczenie w profilaktyce chorób nowotworowych. Bromat. Chem. Tokskol 2011, 4, 1039–1046Tomas M., Pietrzak W., Nowak R.: Substancje pochodzenia naturalnego w walce z zakażeniami Helicobacter pylori. Postępy Fitoterapii 1/2012. Potrzebujesz konsultacji z pediatrą? Umów się na najbliższy dostępny termin. Sprawdź lokalizację O produkcie Producent Laboratoria Polfa Łódź Sp. z Aleje Jerozolimskie 142B Warszawa Opis HELICOgastrin - suplement diety zawierający w swoim składzie bakterie kwasu mlekowego oraz liofilizowane drożdżaki. Produkt przeznaczony dla dzieci od 3 roku życia i osób dorosłych. Składniki Saccharomyces boulardii DBVPG 6763, Lactobacillus reuteri DSM 17648, substancja przeciwzbrylająca: sole magnezowe kwasów tłuszczowych, dwutlenek krzemu. Składniki kapsułki celulozowej: hydroksypropylometyloceluloza, dwutlenek tytanu. Składniki 1 kapsułka Lactobacillus reuteri DSM 17648 Metabolity 200 mg Saccharomyces boulardii DBVPG 6763 250 mg (5 x 109 CFU*) *CFU - Colony Forming Units - jednostka tworząca kolonie. Masa netto 7,7 g Zalecane dzienne spożycie Dorośli i dzieci powyżej 3 roku życia: 1 kapsułka dziennie. Kapsułkę należy połknąć popijając szklanką wody. Kapsułkę można otworzyć, a jej zawartość wsypać do niewielkiej ilości osłodzonego napoju, pokarmu lub dodać do butelki z pokarmem dla dziecka. Ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników produktu. Nie przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) zróżnicowanej diety. Istotne jest prowadzenie zdrowego trybu życia i stosowanie zróżnicowanej diety. Przechowywać w temperaturze pokojowej. Przechowywać w sposób niedostępny dla małych dzieci. Cechy produktu Płeć Wiek Typ produktu Postać Działanie/właściwości Główny składnik Układy narządowe Pora stosowania Sposób aplikacji Polecane artykuły Właściwa dieta przy zakażeniu Helicobacter pylori ma na celu wsparcie terapii farmakologicznej, a także złagodzenie nieprzyjemnych objawów ze strony układu pokarmowego. Jakie są jej najważniejsze zasady? Co można jeść, a czego warto unikać w diecie przy H. pylori? Jakie są inne zalecenia dietetyczne dla osób z H. pylori? Helicobacter pylori to bakteria wywołująca przewlekły stan zapalny w obrębie przewodu pokarmowego. Może prowadzić do powstawania szeregu chorób, nie tylko w obszarze układu trawiennego. W Polsce zalecanym leczeniem pierwszego wyboru jest poczwóna terapia z bizmutem. Polega na 14-dniowym schemacie podawania leku hamującego wydzielanie kwasu solnego w żołądku, dodatkowo cytrynianu bizmutu oraz dwóch antybiotyków – metronidazolu i tetracykliny. Średnie stężenie hemoglobiny w krwince czerwonej, czyli erytrocycie, można oznaczyć, wykonując badanie morfologii krwi, co zostanie oznaczone na wyniku skrótem MCHC. Niskie lub wysokie MCHC może wskazywać na szereg zaburzeń, niemniej zazwyczaj nie stanowi samodzielnego parametru, dzięki któremu diagnozuje się chorobę. Jakie są normy MCHC i przyczyny zaburzeń tego wskaźnika? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdują się w niniejszym artykule. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Zespół jelita drażliwego (IBS, z ang. irritable bowel syndrome) to schorzenie trudne do zdiagnozowania, o wielu różnych, bardzo uciążliwych objawach. Do najczęstszych należą biegunki, zaparcia i bóle brzucha. Ponieważ wszystkie one mają swoje źródło w przewodzie pokarmowym, leczenie IBS polega przede wszystkim na zachowaniu odpowiedniej diety. Na szczęście może ona skutecznie IBSNajważniejszymi i utrudniającymi chorym funkcjonowanie objawami zespołu jelita drażliwego są częste bóle brzucha i zaburzenia rytmu wypróżnień (np. nagłe, silne biegunki, długotrwałe zaparcia), które nie są związane z innymi chorobami. Chorym dokuczają także wzdęcia, zgaga, nudności, wymioty oraz nieustanne uczucie zmęczenia czy bezsenność. W kale pojawiać się może zespołu jelita drażliwegoNie znamy przyczyn zespołu jelita drażliwego. Wśród jego czynników wymienia się: zaburzenia motoryki jelit i osi mózgowo-jelitowej, nadwrażliwość trzewną, przebycie długotrwałej biegunki infekcyjnej lub antybiotykoterapii, długotrwałe ograniczenie podaży węglowodanów w diecie. Bardzo często mówi się też o czynnikach psychicznych w zespole jelita drażliwego, takich jak: stres, stany lękowe, trauma, depresja. By zdiagnozować zespół jelita drażliwego, objawy muszą występować przez co najmniej trzy miesiące. Diagnoza potwierdza IBS, o ile wykluczone zostały wcześniej inne choroby, które mogłyby je powodować, np. bakteria Helicobacter Pylori, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniewskiego-Crohna. Produkty na biegunkę Rebutestin Forte preparat wspomagający pracę jelit Cena od 30,99 zł Normalna cena 44,99 zł Typy zespołu jelita drażliwegoZespół jelita drażliwego może przyjąć cztery typy: biegunkowy, zaparciowy, mieszany, najtrudniejszy do leczenia niesklasyfikowany. Ze względu na zupełnie inny charakter objawów IBS w przypadku każdego z typów, bardzo ważne jest, by dieta w zespole jelita drażliwego była ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta. Jadłospis w zespole jelita drażliwego zależeć powinien nie tylko od typu IBS, ale musi także uwzględniać inne choroby współistniejące u pacjenta. Wiele alergii i nietolerancji na poszczególne produkty spożywcze jest też osobniczych - dlatego ogólne zalecenia należy każdorazowo dopasowywać do potrzeb chorego. Planując dietę w IBS, należy też zwrócić uwagę, jakie produkty powodują nasilenie objawów. Baczna obserwacja pozwoli na zmiany w jadłospisie - tak, aby dolegliwości zmniejszyły się, a dieta nie była bardzo restrykcyjna. Warto prowadzić dzienniczek żywieniowy i zapisywać w nim nie tylko spożywane produkty (wraz z metodami ich przetwarzania), ale i objawy, jakie się po nich pojawiły. To pomoże ustalić listę produktów do przynajmniej czasowego wykluczenia z jadłospisu - i tych, które mogą je zastąpić. Najlepiej współpracować na tym etapie z w zespole jelita drażliwego - jakie są zalecenia?Ponieważ u większości pacjentów występowanie trudnych objawów ma bezpośredni związek ze spożywanymi pokarmami, najważniejszym zaleceniem w diecie kierowanej na złagodzenie dolegliwości IBS jest stałe lub czasowe wykluczenie lub ograniczenie produktów, które powodują nasilenie objawów. Należą do nich najczęściej: cytrusy, drożdże, jajka, mleko i nabiał, warzywa wzdymające, takie jak np. brukselka, brokuły, cebula, czosnek, kalafior czy kapusta, produkty z pszenicy, ostre przyprawy, potrawy smażone i tłuste, dania fast food. Pacjentom z IBS zaleca się zatem: unikanie lub ograniczenie powodujących objawy potraw i produktów (np. z powyższej listy, ale i pochodzących z indywidualnej obserwacji), unikanie kawy, herbaty, napojów gazowanych i alkoholu, spożywanie czterech-pięciu niewielkich posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu. Jak gotować w zepole jelita drażliwego?W zespole jelita drażliwego bardzo ważne są metody przetwarzania i obróbki żywności. Zalecane jest: gotowanie na parze, duszenie bez dodatku tłuszczu, pieczenie w folii. Ze smażenia, grillowania i pieczenia należy jelita drażliwego a SIBO Niektóre osoby z zespołem jelita drażliwego cierpią też na zespół przerostu bakteryjnego (SIBO, z ang. small intestinal bacterial overgrowth). Dlatego części pacjentów ulgę przynosi zalecana przy SIBO dieta FODMAP, czyli z wykluczeniem wysoko fermentujących węglowodanów (z ang. fermentable oligosaccharides, disaccharides, monosaccharides and polyols, czyli fermentujące oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i alkohole wielowodorotlenowe).Dieta FODMAP a zespół jelita drażliwego Produkty obfitujące w FODMAP mogą być powodem nasilenia dolegliwości u pacjentów z IBS, ponieważ trafiają do jelita w formie prawie niezmienionej. Tam wchłaniają wodę, co może skutkować rozciągnięciem ścian jelita i bólem lub biegunką. Następnie w jelicie grubym produkty bogate w FODMAP ulegają fermentacji, podczas której wytwarzana jest duża ilość gazów, co skutkować może wzdęciami i kolejnymi dolegliwościami bólowymi. Wyklucza się więc takie produkty, by w pierwszej kolejności usunąć bezpośrednie przyczyny pojawienia się przykrych objawów. Produkty wykluczone w diecie FODMAP Produkty obfitujące w wysoko fermentujące węglowodany znajdują się w każdej grupie produktów spożywczych. Stosując dietę FODMAP należy wykluczyć: warzywa (np. por, czosnek, kapusta, brukselka, kalafior, szparagi), owoce (np. mango, jabłka, wiśnie, śliwki, arbuz, owoce suszone), mleko i przetwory mleczne (np. mleko krowie, twaróg, jogurt, lody), produkty zbożowe (np. na bazie pszenicy, żyta, jęczmienia), orzechy i nasiona (nerkowce, pistacje), miód, syrop kukurydziany, słodziki. Stosowanie diety FODMAP w zespole jelita drażliwego Dieta FODMAP składa się z trzech etapów, z których najbardziej restrykcyjny jest pierwszy - eliminuje się w nim z menu wszelkie produkty o wysokiej zawartości FODMAP i zastępuje je tymi o niższej. Kolejne etapy są już łatwiejsze, ponieważ stopniowo włącza się w nich do diety kolejne wykluczane uprzednio produkty - najlepiej pojedynczo, by móc obserwować, jak reaguje na nie organizm. Dieta FODMAP nie jest jednak pierwszym zaleceniem w przypadku zespołu jelita drażliwego. Jest też dietą eliminacyjną, której dłuższe stosowanie grozi niedoborami, takimi jak: antyoksydanty, błonnik, witaminy z grupy B, wapń. Polskie Towarzystwo Gastroenterologii nie rekomenduje się jej kontynuowania, jeśli po sześciu tygodniach stosowania u chorego nie nastąpi należy wspomnieć, że niezależnie od przyczyn zespołu jelita drażliwego, u większości pacjentów pojawienie się dolegliwości zależy od stosowanej diety, a rokowania co do wyleczenia IBS są jak dotąd niezbyt pomyślne. Po zaprzestaniu stosowania się do zaleceń dietetycznych objawy zwykle wracają. Warto więc skorzystać z pomocy specjalisty, by wraz z nim ułożyć dopasowaną do indywidualnych potrzeb, dobrze zbilansowaną, jak najbardziej urozmaiconą dietę, którą będzie można stosować przez długi czas, a nawet do końca życia.

dieta przy helicobacter pylori jadłospis